تغییرات دستگاه ادراری در هنگام بارداری
بارداری بر عملکرد و ساختمان دستگاه ادراری تأثیر میگذارد. یکی از تغییرات، گشاد شدن مجاری ادرار است که این امر موجب باقی ماندن ادرار در مجرا میشود و فرد را برای ابتلا به بیماری مستعد میکند. در اوایل بارداری به علت تغییرات هورمونی و در اواخر بارداری به دلیل بزرگ شدن رحم و فشار روی مثانه، دفعات ادرار کردن بیشتر میشود که اگر با علائم دیگری مانند سوزش ادرار همراه نباشد، طبیعی است.
راه تشخیص بیماری
راه تشخیص بیماری، آزمایش، تجزیه و کشت ادرار است که به طور معمول دو بار در بارداری (در هفتههای ۶ تا ۱۰ حاملگی و تکرار آن در یکی از هفتههای ۲۴ تا ۳۰ حاملگی) انجام میشود. در برخی افراد با وجود علائمی مانند سوزش ادرار، کشت ادرار منفی است که این گروه نیز لازم است ضمن معاینه پزشک و ماما برای بررسی بیشتر، در صورت نیاز دارو دریافت کنند.
علائم بیماری
در عفونت مثانه بیمار نشانههایی مانند سوزش ادرار، درد هنگام ادرار کردن، درد زیر دل، تکرر ادرار و احساس سریع دفع ادرار (به طوری که فرد به محض احساس دفع ادرار نمیتواند از خروج آن به طور ارادی جلوگیری کند) مشاهده میشود.
در عفونت کلیه، علاوه بر این علائم، بیمار از درد پهلوها، تب، لرز، تهوع و استفراغ نیز شکایت دارد.
عوارض بیماری
عفونت ادراری در دوران بارداری و پس از زایمان برای مادر خطرناک است. از عوارض آن در بارداری ایجاد دردهای زودرس زایمانی و تولد نوزاد نارس و کم وزن است. در عفونت کلیه، مادر نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد؛ بنابراین در صورت بروز هر یک از علامت ها، باید به سرعت نسبت به ارجاع مادر به پزشک اقدام شود.
توصیههای بهداشتی
رعایت موارد زیر برای پیشگیری از ابتلا به عفونت ادراری ضروری است:
به منظور تخلیه کامل ادرار از مثانه بهتر است که در هنگام ادرار کردن، فرد به طرف جلو خم شود.
لباس زیر باید از جنس نخ باشد و روزانه تعویض شود.
از پوشیدن لباس زیر تنگ و نایلونی که با افزایش رطوبت و گرما زمینه را برای رشد میکروب فراهم میکند، اجتناب شود.
ادرار را به طور مرتب تخلیه و از نگه داشتن طولانی مدت ادرار پرهیز شود.
برخی مادران به دلیل تکرر ادرار در بارداری، مصرف مایعات را محدود میکنند، اما این کار نادرست است و روزانه بایستی دست کم ۲ تا ۳ لیتر آب و مایعات (۸ تا ۱۲ لیوان) مصرف شود.
توصیه میشود قبل از خوابیدن فرد ادرار کند.
مصرف ماست و میوههای ترش مزه مانند لیمو با اسیدی شدن ادرار امکان رشد میکروب را کاهش میدهد.
پس از زایمان نیز لازم است مثانه به طور مرتب خالی شود و روزانه نیز حمام شود.
ممکن است برای انجام زایمان طبیعی از برش و بخیه استفاده شده باشد (اپی زیاتومی) و به دنبال آن احساس سوزش ادرار و ناراحتی در هنگام ادرار کردن در محل بخیهها وجود دارد که به تدریج بهبود مییابد.
در صورت تشخیص عفونت در ادرار بدون علامت بالینی، باید برای درمان به پزشک مراجعه شود.